Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV P 85/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Cieszynie z 2015-10-22

Sygn. akt IV P 85/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2015 r.

Sąd Rejonowy w Cieszynie IV Wydział Pracy

w składzie:

Przewodniczący:

SSR Anna Trybuła

Protokolant:

Sylwia Zabłocka

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2015 r. w Cieszynie

sprawy z powództwa R. R.

przeciwko Poczta Polska SA w W.

o zapłatę

1.  powództwo oddala;

2.  nie obciąża powoda kosztami postępowania.

Przewodniczący:

UZASADNIENIE

Powód R. R. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego Poczty Polskiej SA kwoty 1.569,80 zł z odsetkami od 19 grudnia 2014 r. tytułem dofinansowania do wypoczynku zagranicznego należnego powodowi z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w Poczcie Polskiej SA. Uzasadniając swoje żądanie powód podał, że jest zatrudniony u pozwanego jako listonosz i w dniach od 27 września do 6 października 2014 r. przebywał wraz z żoną na urlopie wypoczynkowym, który spędził w formie wypoczynku zagranicznego, zakupionego w Biurze podróży. Wypoczynek ten polegał na zwiedzaniu krajów Półwyspu B.. Pozwany odmówił powodowi wypłaty świadczenia. Powód powołał się na Regulamin korzystania z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w Poczcie Polskiej SA § 10 ust. 1 lit. a ) i § 11 ust. 1, § 14 ust. 2. Powód podał, że wartość roszczenia obliczył na podstawie tabeli nr 2 załącznika nr 1 Regulaminu i przy uwzględnieniu dochodów powoda i jego żony oraz wysokości diet zagranicznych.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wnosił o oddalenie żądań pozwu i zasądzenie na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania. Pozwany podał, że powodowi odmówiono dofinansowania do wypoczynku, gdyż powód wykorzystał urlop na wycieczkę a nie na wczasy, a do wycieczki dofinansowanie nie przysługuje. Pozwany powołał się na orzecznictwo Sądu Najwyższego, z którego wywiódł tezę, że ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie kreuje świadczeń o charakterze roszczeniowym. Pozwany powołał się ponadto na zapisy Regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, z którego wynika, że decyzje w sprawie podziału Funduszu podejmuje pracodawca w uzgodnieniu z Komisją Socjalną i Komisja podjęła 21 lutego 2013 r., że nie będzie dofinansowywać wycieczek wykupionych indywidualnie przez pracowników.

S ą d u s t a l i ł n a s t ę p u j ą c y s t a n f a k t y c z n y

Powód R. R. był pracownikiem pozwanego Poczta Polska SA jako listonosz. W okresie od 27 września 2014 r. do 6 października 2014 r. korzystał z urlopu wypoczynkowego i w ramach tego urlopu wykupił w biurze podróży imprezę turystyczną pod nazwą (...), która polegała na zwiedzaniu Bośni i Hercegowiny przez 3 dni, Chorwacji przez 4 dni, Czarnogóry przez 1 dzień oraz Serbii przez 12 dzień. Wyjazd ten powód odbył razem z żoną. /Dowód: zeznania powoda k – 79, 80, faktura wystawiona przez R. T. k – 33/.

Po powrocie z wyjazdu powód złożył wniosek o dofinansowanie do kosztów tego wypoczynku i złożył wszystkie wymagane dokumenty. /Dowód: odpis wniosku k – 30, 31/.

Pozwany odmówił powodowi przyznania i wypłaty dofinansowania i powołał się na zapisy Regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych argumentując, że dofinansowanie przysługuje do wczasów, wypoczynku indywidualnego, sanatorium lub wczasów profilaktycznych, kolonii, obozów, zimowisk, zielonych szkół, wycieczek szkolnych, nie ma zaś mowy o wycieczkach zagranicznych. /Dowód: wiadomość e-mail od pracodawcy k – 29, pismo od pracodawcy k – 52/.

W dniu 21 lutego 2013 r. Komisja Socjalna podjęła decyzję, że nie będzie dofinansowywać wycieczek wykupionych indywidualnie przez pracowników. /Dowód: protokół nr (...) posiedzenia Komisji Socjalnej z 21.02.2013 r. k – 47 do 51/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów przedstawionych przez strony, którym Sąd dał wiarę. Stan faktyczny był między stronami bezsporny. Strony różniły się w interpretacji przepisów.

S ą d z w a ż y ł

Powód żądanie swoje opiera na zapisach ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych /Dz.U.2015.111/. Jednak należy mieć na uwadze treść art. 8 tej ustawy, który brzmi : Art. 8. 1. Przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu. 2. Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem ust. 1, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo z art. 30 ust. 5 ustawy o związkach zawodowych. Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.

Regulamin obowiązujący u pozwanego w § 3 ust. 3 stanowi, że decyzje w sprawie podziału Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności oraz decyzje w sprawie przyznania osobie uprawnionej świadczeń Funduszu podejmuje pracodawca w uzgodnieniu z Komisją Socjalną. Jak ustalono w toku postępowania dowodowego, Komisja Socjalna na posiedzeniu w dniu 21 lutego (...). podjęła decyzję o niedofinansowaniu wycieczek wykupionych indywidualnie przez pracowników /k – 49/.

Wypoczynek powoda polegał na zwiedzaniu krajów Półwyspu B. i pobyt w każdym z tych krajów trwał krócej niż 7 dni. Należy uznać, że powód przebywał na indywidualnie wykupionej wycieczce.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że świadczenia z Funduszu świadczeń socjalnych nie mają charakteru roszczeniowego i stają się wymagalne w chwili ich przyznania, co wynika z orzeczeń Sądu Najwyższego. Powód nie posiada uprawnienia do kwestionowania postanowień Regulaminu. Decyzja Komisji Socjalnej została podjęta zgodnie z tym Regulaminem i ogólną decyzją o niefinansowaniu indywidualnie wykupionych wycieczek.

Mając na uwadze powyższe rozważania Sąd oddalił żądanie pozwu. Podstawą orzeczenia był art. 8 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych i decyzja Komisji Socjalnej z 21 lutego 2013 r.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 97 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Sylwia Zabłocka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Cieszynie
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Trybuła
Data wytworzenia informacji: